Bay Özkök gibilerinin vicdan muhakemesi_Halil Gündoğan

https://www.kaypakkayahaber.com/kose-yazisi/bay-ozkok-gibilerinin-vicdan-muhakemesi

 Ertuğrul Özkök; “Akıl ve vicdan Orta Doğu’yu terk etti. Geriye sadece fanatizmi bıraktı.” Sözleriyle, kendince bir durum tespiti yapıyor. 

Ve “Hadi artık soralım” diyerek, T24’deki yazısında soruyor: “Orta Doğu’yu kim harabeye çevirdi; İsrail F-35’leri mi, Hizbullah Fadi füzeleri mi?” (25 Eylül 2024)

 

Kan dondurucu soğuklukta ki böylesi bir soru ancak ki akıl ve vicdanını emperyalist haydutların hizmetine sunmuş olanlarca sorabilir. Çünkü genel olarak yeryüzünün ve özel olarak da Orta Doğu’nun tarihsel gerçekleri herkesçe görülebilir yalınlıkla orta yerde duruyor. Böyleyken; yaşanan ve yaşanmakta olanların asli fail ve sorumlusu olarak emperyalist devletler yerine, mağdurları aslı fail ve sorumlular olarak ileri sürmenin başka nasıl bir izahatı olabilir acaba?

 

Özel olarak sadece Orta Doğu’yu konu edinirsek; Bay Özkök bilmiyor olabilir mi Orta Doğu’nun hem öncesi ve ama hem de yakın dönem tarihini? Bilmiyor olabilir mi Orta Doğu’nun yaşadığı bu lanetli “makus talihinin” bir fiil emperyalist devletler marifeti olduğunu?

 Keza bugünün,

1. Emperyalist Paylaşım Savaşı sonuçlarının doğrudan kanlı mirası olduğunu bilmiyor olabilir mi?

Keza bugünün Orta Doğu’sunun özgün sorunlarının başında gelen “Filistin sorununun” bir fiil ABD ve İngiliz emperyalistlerinin eseri olduğunu bilmiyor olabilir mi? Dünya halklarının en önde gelen baş düşmanlarından olan bu emperyalist güçlerin

2. Emperyalist Paylaşım Savaşı akabinde, dünyanın dört bir yanına dağılmış Yahudileri, tarihi Kenan Ülkesine getirtip orada Siyonist emellerini gerçekleştirebilmeleri için kukla bir İsrail Devleti kurdurttuklarını bilmiyor olabilir mi acaba? İsrail Devleti’nin, kurulduğu tarihten bugüne, sürekli bir şekilde Filistinlerin topraklarının işgaliyle topraklarını büyütmeye devam ettiğini bilmiyor olabilir mi? Son Gazze işgali, sınır tanımayan yıkımı ve Filistin soykırımını bir fiil ve doğrudan ABD ve İngiliz emperyalistleri başta olmak üzere yekvücut Batı Avrupa emperyalist devletlerinin her türlü maddi-manevi desteğiyle yürüttüğünü bilmiyor olabilir mi?

 

Elbette bunların hepsini biliyor. Fakat yalın gerçekleri biliyor olmak bazıları için pek de bir şey ifade etmez. Çünkü böylelerinin vicdan kantarı gerçekleri baz almaz. Onların tek ölçü birimi vardır; o da vicdan ve akıllarını ipotek verdikleri emperyalist haydutların çıkarlarıdır. İşte tamamen böyle olduğu içindir Gazze’yi havadan bombalarla, karadan buldozerlerle yerle bir eden, çoluk çocuk demeden on binlerce sivili katleden, yani Filistinlileri açıkça geleceksizliğe mahkûm eden faşist İsrail Devleti’nin ardında ve yanında duran emperyalist güçlerin yardım ve desteğini bu yıkımdan sorumlu tutmaz.

Tam aksine, gerçeği tersyüz ederek, Hizbullah’ın Filistinlilerle geliştirdiği dayanışma direnişini, Hizbullah’ın İsrail’e savaş açması olarak sunar. Dolayısıyla da İsrail ve ardındaki emperyalist güçlerin gerçekleştirmekte olduğu bu yıkım ve soy kırım savaşının sorumlusunun Hizbullah olduğunu göstermeye çalışır. Örneğin: “İran yanlısı Hizbullah’ın İsrail’e savaş açması Filistin halkına destek değil tam aksine köstek oluyor.”, “Hizbullah Gazze halkının değil İran’ın menfaatlerinin savaşını veriyor orada.” şeklindeki bu sözleriyle. (Aynı yer.)

 

Arsızlıkta sınır tanımama hali bu olsa gerek. Sanki ortada Gazze’nin yıkımı ve Filistin topraklarının işgal ve ilhakı yokmuş, bir halk soykırımdan geçirilmiyormuş da sırf İran çıkarları gereği Hizbullah’ın sebepsiz yere İsrail’e savaş açması durumu varmış!..

 

Oysa ortada Hizbullah tarafından İsrail’e açılmış bir savaş gerçekliği de yok. Emperyalist dünya devletlerinin desteğiyle Siyonist İsrail Devletinin ölçüsüz yıkıcılığı karşısında durup, mazlum Filistin halkının direnişine omuz vermeye çalışmaktan ibaret bir pozisyon. Bunun, savaş literatüründeki yalın karşılığının savunma savaşı olduğu açık değil midir?

Peki bay Özkök bunu bilmiyor olabilir mi?

Keşke cahilliğine verebilmek mümkün olsaydı. Ama maalesef bay Özkök çok bilinçli bir şekilde sorunu manipüle ediyor:

Mazlumu ve destekçilerinin kendilerini savunma direnişini saldırganlık; savaş suçu işlemekten yargılanan soykırımcı, işgalci ve zorba Siyonistleri ve destekçilerini ise masum ve mazlum göstermeye çalışıyor.

 

Görünen o ki bay Özkök kendisini emperyalist güçler ve İsrail Siyonistleri adına psikolojik harp enstrümanı olarak işlevlendirmiş. Ve muhtemelen, Hizbullah lideri Hasan Nasrallah’ın İsrail tarafından katledilmiş olmasından duyduğu sevinçle kıçına kına da yakmıştır.  

 

Elektromanyetik Silahlar ve HAARP_ Bahar AŞCI*

Tek bir insanın, burnunu bile kanatmadan tüm elektronik sistemleri devre dışı bırakarak, savaş kazandıracak elektromanyetik silahlar çok yakında adından sıkça bahsettirecek saldırı teknolojileri arasında yerini alacak. 

Yeni nesil savaş diye başladığımız serimizin bu üçüncü sayısında yer vereceğimiz elektromanyetik silahlar özellikle 2. Dünya Savaşı’ndan sonra silah ve uzay sanayinin ilgi alanı içine girmiştir.

 Peki nedir bu elektro- manyetik silahlar ve nasıl doğmuştur?

İmha endüstrisinde ‘E-Bomb’ (elektronik bomba) olarak anılan bu silah radyo dalgalarını kullanarak hedef aldığı bölgedeki tüm elektronik sistemleri devre dışı bırakan ve ilk olarak Nicola Tesla1 tarafından düşünülmüş fakat yapımı gerçekleştirilememiş yeni nesil bir silahtır.

Tesla’nın çalışmaları2 ölümünden sonra incelenmeye devam etmiş ve sistemi çalışılabilir hale getiren herşey 1962 yılında başlamıştır. O yıllarda atmosferin 30 km üstünde nükleer bomba denemesi yapan Amerika Birleşik Devletleri (ABD), patlamanın neden olduğu gamma ışımasının 1200 km uzaklıktaki radyo istasyonlarını kullanılmaz hale getirdiğini fark edince çalışmalarının yönünü nükleer silahlardan bu alana çevirmiştir. İstasyonlar 1 saniyeden daha az bir süre devre dışı kalsa da burada önemli olan, hiçbir insanın bundan zarar görmemiş olmasıydı.3

 

İnsan hayatının giderek önem kazandığı 21. yüzyılda devletler ordular için asker bulmakta zor- lanırken, insansız teknolojiler ilginin artmasına sebep oldu. Atom bombası ve nükleer bomba gibi bombaların kitlesel zararları, o dönemde, dikkatleri daha masum gibi görünen elektromanyetik dalgalara yoğunlaştırdı. Hâl böyle olunca ABD’nin New Mexico eyaletindeki Kirtland Hava Üssü’nde konuyla ilgili pek çok çalışma başladı.4 Zaman içinde de bu çalışmalar tüm dünyaya yayıldı ve ABD dışında Avrupa Norveç’te, Rusya ise Ukrayna ve Tacikistan’da benzer çalışmaları yapmaya devam etti.

Ancak bunlardan en çok dikkat çekeni ve kamuoyunun tepkisine sebep olanı

 HAARP’tır

(High Frequency Active Auroral Research Program – Yüksek Frekanslı Aktif Atmosfer Programı).

 

HAARP Nedir?

Dünyanın en büyük ve en güçlü radyo transmiterlerinden (iletici) birini imal etme projesidir. Proje, Amerikan Hava ve Deniz Kuvvetleri tarafından ortaklaşa finanse edilmekte olup, 30 milyon dolarlık programı Alaska Üniversitesi yürütmektedir.5

1993 yılında başlayan çalışmalar Alaska’da, Gakona Askeri Üssü yakınlarında gerçekleşmektedir. Resmi amacı iyonosferde6 araştırma yapmak olan projenin gerçekleşmesinde 3

devam edecek.....................

Amerikan şirketi rol oynamaktadır. Dünyanın en büyük petrol şirketlerinden biri olan ARCO Power Technologies Incorporated (AP-TI)7, projenin inşaasına başlayan müteahhit şirkettir. Ardından, Haziran 1994’te ARCO, patentleri ve ikinci safha inşaa kontratlarını E-Systems’e satmıştır.

 E-Systems de genellikle istihbarat servislerine iş yapan, dünyadaki en büyük müteahhit şirketlerden biridir. Başta CIA olmak üzere savunma istihbarat örgütlerine iş yapmaktadır. Proje devam ederken

E-Systems hisseleri de yine dünyadaki önemli savunma müteahhitlerinden biri olan Raytheon tarafından satın alındı. 1994’te Raytheon, Fortune Dergisi ilk 500 listesinde 42. sıradaydı. Böylelikle projenin omurgası Raytheon oldu8.

Amerikalı yetkililere göre projenin amacı;

•           Atmosferdeki termonükleer araçların elek- tromanyetik vuruşlarını değiştirmek,

•           Denizaltılarla haberleşmeyi kolaylaştırmak,

•           Radar sistemlerini geliştirmek,

•           Geniş bir alanda, Amerikan ordusu dışında tüm haberleşmeyi durdurmak,

•           Toprağın altını çok de- rinlere kadar incelemek,

•           Geniş alanlarda petrol, doğalgaz ve yeraltı kaynağı tespit etmek,

•           Hava saldırılarını havada etkisiz hale getirmektir.9

Ancak projenin karşıtlarından olan Prof. Dr. Gordon J.F. Mac Donald’a10 göre, elektromanyetik teknoloji daha fazlasını da yapabilir.

•           İklimleri değiştirebilir,

•           Kutuplardaki buzulları eritebilir ya da yerinden oynatabilir,

•           Ozon tabakası ile oynayabilir,

•           Depremlere sebep olabilir,

•           Tsunamileri kontrol edebilir,

•           İnsan beynini kontrol altına alabilir,

•           Termonükleer patlamalara sebep olabilir. Bu kaygıları ortadan kaldırmak içinse Amerikan Hava Kuvvetleri, iklim kontrolü amaçlayan “Spacecast 2020”11 projesi ile ilgili olarak “Çevreyi değiştirme teknikleri ile bir başka ülkeyi yok etmek ya da zarara uğratmak yasaktır” açıklamasını yapmıştır.

Özünde HAARP gizli bir proje değildir ve Pentagon, HAARP’ın varlığını inkar etmemektedir. Projenin internet sitesinde12 her türlü gelişme yayınlanıyor olsa da tepkiler, bir antinükleer aktivist olan Dennis Specht’in Nexus adlı dergiye HAARP konulu bir makale yazmasıyla başlamıştır.13 Specht’in ardından Dr. Nick Begich ve Jeane

…………………………….

 7 Gary Smith, ARCO, Eastlund and the Roots of HAARP, Earth Island Journal, Fall 94.

8  Patrick Bailey, Nancy Worthington, “History and Applications Of Haarp Technologies: The High Frequency Active Auroral Research Program”, Intersociety Energy Conversion Engineering Conference, The 32nd IECEC, July 27 - August 1, 1997.

9  Peter Schwartz, Doug Randall, “An Abrupt Climate Change Scenario and Its Implications for United States National Security”, October 2003.

10  MacDonald, “Climatic Consequences of Increased Carbon Dioxide in the Atmosphere”, David A. Berkowitz, Arthur M. Squires (Eds.)

Power Generation and Environmental Change, Cambridge: MIT Press, 1971, ss 246-262.

11 Jay W. Kelley, “SPACECAST 2020 Final Report”, Vol.1, Defence Technical Information Center, June 1992.

12   http://www.haarp.alaska.edu, projenin internet sitesinin adresidir.

13   Dennis Specht, “HAARP: Vandalism In The Sky”, Nexus Magazine, Vol.3, No.1, 1995.

....................................

 Manning de en kapsamlı araştırmayı yapıp çalışmalarını Angels Don’t Play This HAARP – Advencis in Tesla Technology adlı kitapta sunmuşlardır.

Begich ve Manning tarafından yapılan araştırmalar, HAARP projesinin derinliklerine ışık tutmuştur. Amerikan Hava Kuvvetleri dökümanlarında, insanın zihinsel eylemlerini manipule ederek değiştirme çabası içinde olan bir sistem geliştirildiğinin ortaya çıkması araştırmaların sonuçlarından biriydi.

Bu teknolojiden de en çok Carter’ın eski ulusal güvenlik danışmanı olan Zbigniew Brzezinski ve Johnson’ın bilimsel danışmanı ve aynı zamanda UCLA’da Jeofizik profesörü olan J.F.Mac Donald bahsetmektedir.

Elektromanyetik Silahların Gelişimi

ABD uzayla, 2. Dünya Savaşı sırasında ve sonrasında ciddi bir biçimde ilgilenmeye başlamıştır. Bu derin ilginin nedeni, roket teknolojisinin başlangıcının -nükleer teknolojinin de eşliğiyle- bu dönemde ortaya çıkmasıdır. İlk çalışmalar sonucunda gürültü bombaları ve rehberli füzeler ortaya çıkmıştır.

Roket ve nükleer silah teknolojisi aynı zamanda, 1945-1963 yıları arasında gelişmiştir. Bu süre zarfında yeryüzünün üstünde ve altında şiddetli nükleer testler tecrübe edilip,14 iyonosfer ve stratosfer üzerine yapılan çalışmalar sonucu atmosferin bir parçası olan ve evrenden solar ve galaktik rüzgarlarla gelen protonlar, elektronlar ve alfa parçacıkları gibi yüklü parçacıkları tutarak dünyayı koruyan “Van Allen Belts15” (Van Allen Kemerleri) bulunmuştur. Bu kemerler ABD’nin ilk uydu operasyonu -Explorer I- sırasında 1958’de keşfedilmiştir.

Ağustos-Eylül 1958 arasında ABD, “Argus Projesi16” adı altında 3 nükleer bomba ve 2 de hidrojen bombası deneyi yapmıştır. Bu projenin amacının, yüksek irtifadaki nükleer patlamaların elektromanyetik titreşim (EMP) nedeniyle radyo iletimlerine ve radar operasyonlarına etkisine değer biçmek, jeomanyetik alanlar ve onun için- deki yüklü parçacıkları daha iyi anlamak olduğu söylenmiştir.17

…………20 Ağustos 1961’de Amerikan ordusu iyonosferde bir “telekomünikasyon kalkanı” yaratmayı planlamıştır. Bu kalkan 3000 km yükseklikte kurulacaktı. Kalkanın iyonosferde kurulma sebebi manyetik fırtınaların ve güneş ışınlarının telekomünikasyona zarar verme ihtimaliydi……………

9 Temmuz 1962’de Pentagon “Project Starfish” (Starfish Projesi) adı altında iyonosferle ilgili bir dizi yeni deney yapmaya girişti. Bu deneyler alt Van Allen kemerine zarar verdiği için durduruldu.

1968’de “Solar Power Satellite Project (SPS- Solar Güç Uydusu Projesi) ile güneş enerjisiyle çalışan ve her biri, bir ada büyüklüğünde olan uydular üzerine çalışıldı.

1975’de fırlatılan Saturn 5 Roketi Projesi) atmosferde yandı.

Bu yanma iyonosferde büyük bir delik açtı.18

 

1978’de SPS Projesi üzerine yeniden çalışılmaya başlandı. … Bu dönemde antibalistik füzeler için uydu ışın silahları üzerine çalışıldı.

Yüksek enerjili lazer ışınlarının bir “termal silah” olarak düşman füzelerini yok etmek için en uygun araç olduğu ileri sürüldü.

SPS aynı zamanda psikolojik ve insansız bir silahı da ifade etmekteydi. Lazer ışınları güç bataryaları bir SPS uydusundan diğer uydulara veya platformlara yayılabilecekti. SPS’in dünyanın herhangi bir yerindeki askeri operasyonda ihtiyaç olunan enerjiyi iletme kapasitesinden bahsedilmektedir. Bunların dışında, gözetim ve erken uyarı sistemlerinde gelişmeler, düşman ordularının yayınını bozma ve iyonosferde fiziksel değişiklikler yaratma yeteneğine sahiptir.

1970’lerin sonlarında Pentagon, düşmana ait nükleer çevrede iletişimin radyo ve televizyon tek- nolojisinde kullanılan geleneksel yöntemlerle gerçekleştirilemediğini farketti.

1982’de bir komuta kontrol elektronik alt sistemi geliştirildi.

“Ground Wave Emergency Net-work (GWEN)” (Toprak Dalgası Acil Şebekesi ) denilen bu sistemle roketler monitörden izlenip kontrol edilebiliyordu.

…………………………………………………….

14-Nick Begich, Jeane Manning, Angels Don‘t Play This Haarp: Advances in Tesla Technology, 1997, s.6.

15-http://spacemath.gsfc.nasa.gov.

16-Rosalie Bertell, Haarp Projesinin Arkaplanı, Eartpulse Press, 1999.

17-http://www.projectargus.eu/ .

18-Bertell, a.g.e.

 Devam edecek.....

1981 yılında “Orbit Maneuvering System” (OMS)19 (Yörünge Manevra Sistemi) ile uzay me- kikleri için SPS uzay platformları inşaası plan- landı. NASA’nın ürettiği uzay mekiğinin iyonosfere enjekte ettiği gazların iyonosfere etkisi üzerine çalışıldı. Deneyler sonucunda ABD iyo- nosferik delikler açabildiğini gördü. 1985 yılında yeni mekik deneyleri yapılmaya başlandı. 1980’lerde ABD yılda 500-600 civarinda roket fırlatıyordu. Bu sayı 1989’da zirveye (1500 adet) ulaştı. Bütün bu deneylerin atmosfere ciddi etki- leri oldu.

1986’da, Çernobil faciasından hemen önce, ABD Mighty Oaks (Güçlü Meşeler) olarak bili-……….nen Nevada’daki test bölgesinde hidrojen bombası deneyleri yapıyordu. Bu deneyler X ışınları ve parçacık ışını silahlarının geliştirilmesi programının bir parçasıydı. ABD 1991’de Körfez Savaşı sırasında elektromanyetik titreşim silahları (EMP) olarak adlandırılan silahlarını test etti.

1993 yılında başlatılan HAARP projesi işte tüm bu de- neylerin devamı ve Star Wars20 programının bir parçası durumundadır.21

 HAARP, Geri Dönüşü Olmayan Bir Yolculuğun Son Basamağı mı?

1970 yılının başlarında Z. Brzezinski22, yavaş yavaş ortaya çıkacak, teknoloji bağımlı “daha kontrol edilebilir ve daha yönetilebilir bir toplum”u öngörmüştü. Bu topluma, oy kullananları etki altında bırakacak bir elit grup tarafından hükmedilecekti. Bu elit, halkın davranışlarını etkilemek ve toplumu yakın gözetim ve kontrol altında tutmak için son modern teknikleri kullanarak politik amaçlarına ulaşmada tereddüt etmeyecekti.

Begich’e göre23 Brzezinski’nin tahminleri doğru çıktı. Bugün, söz konusu elit için birkaç yeni araç ortaya çıkmıştır. Araçları kullanma izni için politikalar zaten hazırdı. Ortadaki sorun ise şuydu: Amerikan halkı nasıl yavaş yavaş kontrol edilebilir tekno topluma dönüşecek? Brzezinski, kitleleri ikna edebilmek için kademe taşları arasında, devam eden sosyal krizleri ve kitle medyasının kullanımını umut ediyordu.

Aydınlar projeye karşı çıkarken Amerikan Kongresi’ne ait kayıtlar, iyonosfere gönderilen sinyallerle dünyaya nüfuz etmek için, HAARP’ın kullanımıyla meşgul olmaktaydı. Bu sinyaller gezegenin içinden kilometrelerce derine bakarak, yeraltı askeri gereçlerinin, minerallerin ve tünellerin yerini bulmak için kullanılacaktı.

 Senato 1996’da sadece bu yeteneği geliştirmek için 15 milyon dolar ödenek ayırdı. Aydınların karşı olmasının sebebi ise sistemi çalıştıracak radyo dalgaları için gerekli olan frekansın, insanın zihinsel fonksiyonlarının tahribi için en çok zikredilen frekans dizisinin içinde olmasıydı. Ayrıca çalışma sadece insanlar için değil, hayvanlar için de zararlı

----------------------------------------------------

19-http://science.ksc.nasa.gov/shuttle/technology/sts-newsref/sts-oms.html.

20-Bob Fitrakis, Rods from Gods: The Insanity of Star Wars, Free Press, 24 June 2004.

21-Bertell, a.g.e.

22-Zbigniew Brzezinski, Between Two Ages: America’s Role in the Technetronic Era, New York: Viking Press, 1970.

23-Begich, Manning , a.g.e. s.52.

olacaktı. Balıkların ve vahşi hayvanların (ki kendi rotalarını bulmak için rahatsız edilmemiş enerji alanı üzerinde ilerlemeleri gerekmektedir) göç modelleri üzerinde pek derin etki etmesi muhtemeldi.

Başta Dr. Nick Begich ve Jeane Manning’in araştırmaları olmak üzere tüm araştırmacıların çalışmaları, HAARP’ın pek de masum bir girişim olmadığının işaretlerini vermektedir. Dünya ülkelerinin neredeyse yüzde 80’i küresel ısınma ve iklim değişikliği konusunda mücadele sağlamaya yönelik bir anlaşma olan Kyoto Protokolü’nü imzalarken ABD bu anlaşmayı onaylamamıştır.24

Bu görüşlere göre HAARP tamamlandığı zaman ABD’nin elindeki muhtemel kabiliyetler şunlar olacaktır:

-            Atmosferi manipüle etmek,

-            Askeri ve güçlü bir silaha sahip olmak,

-            Kendi komünikasyon sistemini geliştirip, istenilen ülkelerin sistemlerini çökertmek.

ABD’nin bilimi, teknolojiyi ve bilim insanlarını nasıl kullana geldiği düşünülürse ve ortaya konan deliller göz önünde tutulursa yapılmak istenenlerin bunlar olmadığını söylemek çok da zor değil.25

 “Ard arda yapılan denemeler, bir taraftan yer istasyonları diğer taraftan uydu ve roket teknolojisi ile yapılan çalışmalar, 1991’de askeri maksatlar için kullanılabilir hale gelmiş miydi?

ABD yüksek ve düşük frekans yaymak suretiyle kullanılan bu sistemi Irak’a karşı kullandı mı?” gibi soruların cevapları kısmen yetkili çevreler tarafından verilmiş olmakla birlikte, olayın kapsamı konusunda tam bir açıklık mevcut değildir.26

Savunma konularında yayın yapan Defence News dergisi 13-19 Nisan 1992 tarihli sayısında elektron ışın jeneratörü Hermes II’nin Çöl Fırtınası harekâtında kullanıldığını yazdı. Dergiye göre, Hermes II ile gönderilen X ve gamma ışınları ile nükleer bomba patladığında ortaya çıkan ışık etkisi taklit edildi.

Amerikan savunma çevreleri, bu cihazın atom bombasını taklit ederek Irak tarafını korkutmak ve psikolojik üstünlük sağla- mak amacıyla kullanıldığını açıkladılar. İyonosferle alakalı projelerle ulaşılan pek çok imkan, doğuracağı korkunç sonuçlar sebebiyle kamuoyuna açıklanabilir özellik taşımamaktadır.

Bu sebeple kamuoyunda infial uyandırmayacağı tahmin edilen; “atom bombasının ışık etkisini taklit” gibi masum sayılabilecek bir hususun kamuoyuna açıklanması diğer güçlerin kullanılmadığı anlamına gelmemektedir. Tam tersine belki benzeri bir kısım olayları perdelemek için dikkatleri başka yöne çekmeye de yarayabilir.

Irak Haberleşmesi Durdu; Amerikan Haberleşmesi Çalıştı

İyonosfer üzerindeki çalışmaların, belli bir bölgedeki bütün haberleşmeyi durdurma, ama sadece Amerikan haberleşmesini sağlama imkanı verdiğini yazının başında belirtmiştik.   ………Körfez Savaşı’nın özellikle kara harekâtının yapıldığı son döneminde, Irak haberleşmesinin tamamen durduğu ve ileri hatlarla cephe gerisi arasında hiçbir iletişim kurulamadığı biliniyor.

………………..Echeleon tüm e-postalarımızı, sanal sohbetlerimizi, faks, teleks ve telefon haberleşmelerimizi izleyen sistem,

dev kulaktır. ……………………

Amerikan haberleşmesi ise eksiksiz çalışmaya devam etti. O sırada HAARP projesi henüz başlatılmamıştı ama Amerika’nın iyonosfer üzerinde benzeri çalışmaları mevcuttu.

 

HAARP ve Rusya

Rus Savunma Bakan Yardımcısı Orgeneral Vladimir Popovkin, Rusya’nın, uydu sistemleri kullanılarak düzenlenebilecek saldırılara karşı bir “anti-uydu” silahı geliştirdiğini açıkladı. Bu açıklama mevcut silahlanma yarışına dayanak olarak gösterilebilir.

Popovkin’in yaptığı açıklamada, benzer silahların ABD tarafından da geliştirilmeye çalışıldığını ve denendiğini, Rusların bu silahının da ABD’nin yaptığı çalışmalara cevap olarak değerlendirilmesi gerektiğinde açıkladı.

24-Michel Chossudovsky, “The Ultimate Weapon of Mass Destruction: “Owning the Weather” for Military Use”, www.globalresearch.ca, 27 September 2004.

25-Michel Chossudovsky, Washington’s New World Order Weapons Have the Ability to Trigger Climate Change, University of Ottawa Third World Resurgence, January 2001.

26-Simon Singh, The code book: the evolution of secrecy from Mary Queen of Scots to quantum cryptography, Doubleday & Co., New York,

…………………………….

Bu konu ile iligili bir hatırlatma yapmak gerekirse, Türkiye yakın zamanda Suriye’den kalkan sivil uçağı bir savunma sisteminin parçasını taşıdığı istihbaratını değerlendirmek üzere Ankara Esenboğa Havalimanı’na zorunlu olarak indirmişti.

Bu uçakta Rusya’nın HAARP’ı olan SURA projesi27 için bir parça taşındığı akıllara gelebilir ama askeri makamlar tarafından herhangi bir açıklama yapılmadı. Uçağın indirilmesinden yaklaşık 1 ay sonra, uçakta SA-6 GAINFUL olarak bilinen hava savunma sisteminin parçaları olduğu bilgisi basına yansıdı.

Bu parçalar da Suriye envanterinde bulunan 36D6 TIN SHIELD ile P- 35/37 BAR LOCK tipi radarların da içinde bulunduğu bir savunma sistemine dahildir.

 İstihbarat ABD’ye aitti ve bu olaydan önce Suriye hava sahasını ihlal ettiği gerekçesiyle bir jetimiz düşürülmüştü. Aslında önemli bir konu olmakla birlikte her gündem gibi o olay da tarihteki yerini aldı.

HAARP’ın uçak düşürme kabiliyetinin SURA’da da olduğunu varsayarsak ve bu sistemin Suriye’de konuşlanmış olabileceğini düşünürsek, uçağımızın elektromanyetik bir silah tarafından vurulmuş ve neticesinde düşmüş olabileceği çıkarımına ulaşılabilir. Bu konuda derinlemesine analiz yapmadığımız için şimdilik bu olayı bir senaryo gibi düşünebiliriz.

Bu durumda kısaca SURA’dan da bahsetmek gerekir. Aslında ilk atmosfer araştırmaları merkezi Rusya’da Novgorod’da bulunan SURA’dır.

Bu tesis ilk HAARP tesisi olarak 1980’den önce çalışmaya başlamıştır. 1946’da ABD iklim değişikliklerine sebebiyet verebilecek çalışmalar yapma düşüncesi içindeyken, Rusya da zaman içinde bu fikri geliştirmiş ve tesisi açmıştır. Sovyetler Birliği’nin dağılmasından sonra proje finansman sıkıntısı çekmeye başlayıp durdurulmuştur.28

2006’da tesisi tekrar çalıştırmaya başlayan Rusya, 2009’da da ABD’dekine benzer çalışmalar yapmaya başladıklarını resmen açıklamıştır.29

Böylece silahlanma yarışında varolduklarını bir kez daha kanıtlamış oldular.

                                                                    Sonuç

Malum, Soğuk Savaş’tan sonra dünya tek kutuplu hale gelmişti. Ancak geçen yıllar ve dünya ülkelerinin teknolojik gelişmeleri ısrarlı takipleri sonucu insanlığın lehine olması gereken gelişmeler istemesek de aleyhine olmuştur. Yazıya HAARP çalışmasının bizlere en önemli armağanlarından biri olan ECHELON sistemini de yazarak son vereceğiz.

 ECHELON; Avustralya, Kanada, Yeni Zelanda, İngiltere ve ABD tarafından imzalanan UKUSA Anlaşması’na dayalı, istihbarat sinyalleri toplama ve analiz ağı işletimidir.

 Peki ne yapar bu sistem?

Tüm e-postalarımızı, sanal sohbetlerimizi, faks, teleks ve telefon haberleşmelerimizi izler. Atmosfer çalışmaları için kurulan radarlar nihayetinde mahremiyetimize el atmış ve yazışmalarımız, sohbetlerimiz devletlerin dinleme ağına takılır olmuştur.

Sistem nasıl çalışıyor?

Malum devletler, kendileri için risk oluşturabilecek ya da takip edilmesi gerekli diye düşündükleri görüşmeler ve yazışmalar için anahtar kelimeler belirlemişlerdir.

Bu kelimeleri, sisteme tanımlanan sıklıkta, aynı görüşme içinde kullandığınızda takip edilmeye başlarsınız ve görüşmeleriniz yazılı bir liste şeklinde bu istihbaratı talep eden ilgili birimlere iletilir.

Biz bu sistem içinde miyiz? Maalesef evet.

O zaman listedeki kelimeleri de sizinle paylaşıp yazıyı sonlandıralım.

ABD, Amerika, psikolojik harp, batı, toplumla ilişkiler, harekat, Washington, askıya al, iptal, büyükelçi, savaş, başbakan, harp, muharebe, bölgesel çatışma, Milli Güvenlik Kurulu, PKK, etnik, radikal İslam, devlet, aşırı sol, derin devlet, seferberlik, gizli, meclis, alarm, TBMM, Genkur, çok gizli, kozmik, genelkurmay başkanı, milli, TSK, karşı, C4, Mossad, Jitem, KGB, içişleri, İsrail, dışişleri, Yahudi, Milli İstihbarat Teşkilatı, Musevi, cumhurbaşkanı, MİT, ajan, eleman, personel, suikast, komplo, kaza süsü, teşkilat, Bush, Ladin, Kadek, bomba, Apo, Öcalan, Tayyip, Zapsu, vur, ölüm, öldür, Ermeni, Rum, patrik ve kon- solos kelimelerini görüşmelerinizde sıkça kullanıyorsanız özel görüşmeleriniz resmi makamlarda olabilir.

MART_13_SAYI_51__21.YÜZYIL

2-"Mao Zedung adı "Enginleri Fethetme Ruhu'nun sembolüdür"Yılmaz GÜNEY

 AEP-MK ÜYESİ FİKRET ŞEHU'NUN ÇKP DEĞERLENDİRMESİ ÜZERİNE

HK'nın 131. sayısında, AEP-MK üyesi Fikret Şehu'nun bir konuşması yayınlandı. Bu konuşma, uluslararası proleter  sosyalist  hareketin  tartıştığı bazı temel sorunlara, ÇKP eleştirisi vesilesiyle açıklık getirme savını taşımanın yanısıra, uluslararası komünist hareket içinde muhtemel yeni bölünmelerin de habercisi olma özelliğine sahiptir.

Bizim kanımız o ki bu konuşma, aynı zamanda, AEP'nin de eleştirici bir süzgeçten geçirilmesi sorununu, bütün  dünyadaki  Marksist-Leninistlerin  önüne getirmiştir.

Fikret Şehu, "Avrupa komünizmi diye adlandırılan revizyonist akımın kurulması ve Çin revizyonizminin sahneye açıkça çıkması"nı (37) şöyle izah ediyor:

"Uluslararası burjuvazi ve emperyalizm,buhran dönemlerinde her zaman yükünü hafifletmek için Marksizm-Leninizm'e döneklik edenleri kullanmaya çalışırlar. Kapitalist dünya sistemini içine alan ve sadece ekonomik olmayan, fakat toplumsal ve siyasi, ideolojik ve ahlaki buhran olan ağır buhranın, bu günkü şartlarında Avrupa komünizmi diye adlandırılan revizyonist akımın kurulması ve Çin revizyonizminin  sahneye açıkça çıkması bununla izah edilebilir." (38)

Görüleceği gibi, uluslararası burjuvazinin ve emperyalizmin, Marksizm­ Leninizm'e döneklik edenleri kullanmaya çalışmaları, Avrupa komünizm'i ve Çin revizyonizminin ortaya çıkmasının nedeni olarak gösterilmektedir. Çeviri yanlış yapılmamışsa, bu anlayış idealizmin ifadesidir. Avrupa komünizmi ve Çin revizyonizmi, ancak kendilerini var eden özgül koşullar incelenebilirse ortaya çıkış nedenleri açıklanabilir. Avrupa komünizmi ve Çin revizyonizmi, uluslararası burjuvazinin ve emperyalizmin, MarksizmLeni-

PARTİZAN_20_sf.9

 nizm'e döneklik edenleri kullanmak istemeleri nedeniyle ortaya çıkmamıştır; Avrupa komünizmi ve Çin revizyonizmi tarihi bir süreç içerisinde ortaya çıktıktan sonra, uluslararası burjuvazi ve emperyalizm tarafından kullanılmak istenmektedir ve kullanılmaktadır.

Konuşmanın son bölümünde ÇKP değerlendirmesi yer alır.

Denir ki:

"...Çin'e gelince, teori ve pratikle Çin yönetimi, gerek Çin Devrimi sırasında gerekse devrimden sonra liberal ve burjuva demokratik tutumlar takınmıştır. O proletaryanın hakim rolünden ve sınıf mücadelesinin işçi sınıf ının yararına yürütülmesinden yana asla olmamıştır. Küçük burjuvazinin ve orta burjuvazinin devrimde hakim role sahip olmaları için faaliyet göstermiştir.

Devrimden sonra Çin revizyonist yönetimi, sınıfsal uyumun ve sınıf olarak burjuvazinin varlığına izin vermenin çizgisini izlemiş ve Enver Hoca yoldaşın söylediği gibi sömürücü sınıflara karşı iyiliksever oportünist bir tutum takınmış ve pratikte iktidarı onlarla bölüşmüştür. Çin revizyonistleri hiçbir zaman, gerçekten proleter partisi Leninist tipte bir parti olan partinin önder ve ayrılmaz rolünden yana olmamışlardır.

Onlar uzun zamandan beri Marksist-Leninist ideolojinin bir sosyalist ülkede yegane hakim ideoloji olmasından yana değillerdir. Tersine bugün "Avrupa komünistlerinin" tantanalı bir şeklide propaganda ettikleri ideolojik çoğulculuğu öğütlemişlerdir." (39)

Bu konuşmadan çıkardığımız sonuç:

1-ÇKP, teoride ve pratikte, gerek Çin devrimi sırasında, gerekse devrimden sonra liberal ve burjuva demokratik tutumlar takınmıştır.

2-ÇKP, proletaryanın hakim rolünden ve sınıf mücadelesinin işçi sınıfı­ nın yararına yürütülmesinden yana asla olmamıştır.

3-ÇKP, proletaryanın değil, küçük burjuvazinin ve orta burjuvazinin devrimde hakim role sahip olmalan için faaliyet göstermiştir.

4-ÇKP, hiçbir zaman, gerçekten proleter partisi, Leninist tipte parti olan partinin önder rolünden yana olmamıştır.

5- ÇKP, uzun bir zamandan beri, ML ideolojinin Çin'de yegane hakim ideoloji olmasından yana değildir.

6-" ÇKP, bugün"Avnıpa Komünistlerinin" tantanalı bir şekilde propaganda ettikleri ideolojik çoğulculuğu öğütlemektedir.

Bizce bu konuşma hem daha önceki AEP değerlendirmeleriyle, hem de kendi mantık örgüsü içinde gözle görülür çelişmeler ve tutarsızlıklar taşı­ maktadır.

Şöyle ki;

ÇKP, gerek devrim sırasında, gerekse devrimden sonra revizyonist bir yapıya sahipse, yani Çin halkına devrim mücadelesinde önderlik eden siya­set ve ideoloji revizyonist ideoloji ve siyaset ise, neden Çin'deki siyasal ve toplumsal değişikliği "devrim" olarak niteliyoruz ve "sosyalist bir ülke"den söz ediyoruz. Marksizm-Leninizm bize öğretiyor ki, revizyonistler devrim yapamazlar; onların "devrim" dediği şey özünde karşı devrimdir.

ÇKP, devrimde proletaryanın hegamonyasını değil de, küçük burjuvazi-

PARTİZAN 20_sf.10

nin ve orta burjuvazinin devrimde hakim role sahip olmaları için faaliyet göstermişse, küçük burjuvazinin ve orta burjuvazinin devrimde egemen olmasını engelleyen toplumsal güç neydi ve bu güç hangi siyasi örgütlenmede ifadesini buluyordu. Eğer ÇKP, bütün hayatı boyunca revizyonist idiyse, ML ideolojinin hakim ideoloji olmasına karşı çıktıysa, onun bu alandaki faaliyetlerini sonuca ulaştırmayan neydi? İktidarı bu nitelikte bir parti ele geçirdiyse, neden Sovyetler Birliği'ndeki duruma benzer bir durum daha önce gerçkleşmedi?

Öte yanda, Çin gericiliğine, Japon emperyalizmine ve Amerikan emperyalizmine ve onların uşağı Çan Kay-Şek kliğine karşı mücadelede, daha sonra modern revizyonizme ve sosyal emperyalizme karşı mücadelede Çin halkına, "küçük burjuvazinin ve orta burjuvazinin devrimde hakim role sahip olmaları için faaliyet" gösteren ÇKP mi önderlik etti?

Gerçek böyleyse, emperyalizme ve uşaklarına karşı, proletaryanın öncülüğü olmadan, gerçek anlamda bir komünist partinin öncülüğü olmadan, proletaryanın siyaseti ve ideolojisi olmadan da, zafer kazanma olasılığı var demektir... Ki bu anlayış, burjuva ve reformcu hayallerin oportünist ve revizyonist görüşlerin yayılmasına hizmet eder.

 Emperyalizm ve proletarya devrimleri çağında, proletaryanın dışında hiçbir sınıfın önderliği kesin ve kalıcı zafer sağlayamaz.

Stalin, 1927'lerde ÇKP'yi şöyle değerlendiriyor:

"... Eğer Çin Komünist Partisi,

kısa zamanda iki bin üyeli bir grup olmaktan çıkıp 60.000 üyeli bir yığın partisi durumuna gelmişse;

eğer Çin Komünist Partisi, bu dönem içinde, üç milyon proleteri sendikalar içinde örgütlemeyi başarmışsa;

eğer Çin Komünist Partisi, milyonlarca köylüyü uyuşukluklarından kurtarmayı ve onlarca milyon köylüyü devrimci köylü birlikleri içine çekmeyi başarmışsa;

eğer Çin Komünist Partisi, bu dönem içinde ulusal ordunun birçok alay ve tümenlerini kendine kazanmayı başarmışsa;

eğer Çin Komünist Partisi, bu dönem içinde, proletarya he­ gamonyası düşüncesini, bir istek olmaktan çıkarıp bir gerçek durumuna dönüştürmeyi başarmışsa;

 eğer Çin Komünist Partisi, kısa bir süre içinde, bütün bu başarılan gerçekleştirmeyi başarmışsa, bu durum,başka şeyler yanında, onun, Lenin tarafından çizilmiş yolu izlemiş olmasıyla açıklanabilir." (40)

Stalin bu değerlendirmesinde yanılmış mıdır?

"Onlar uzun zamandan  beri, Marksist-Leninist deolojinin  bir sosyalist ülkede yegane hakim ideoloji olmalarından yana değillerdir" denirken, dolaylı olarak Çin'in bir sosyalist ülke olmadığını kabul etmiş oluyor Fikret Şehu.

Peki, "Hiçbir zaman", "asla" proletaryanın hakim olmasından yana olmayan bir parti mi sosyalizmi gerçekleştirdi? Devrime önderlik eden parti sosyalizmden ve işçi sınıfından yana değilse, sosyalizmden nasıl söz edebilir? Bu sosyalizm burjuva ya da küçük burjuva sosyalizmi ise, neden yıllarca ÇKP'ye Çin'e ve Çin yönetimine karşı açık tavır izlenmedi?

Bütün tarihi boyunca "liberal ve burjuva demokratik" tutum izleyen, "proletaryanın ve partisinin önder rolünden yana" "asla" olmayan ve bütün faaliyetini "küçük burjuvazinin ve orta burjuvazinin devrimde hakim role-----------------------------

sahip olmaları" için gösteren bir parti "Komünist Parti" adına, "proletaryanın devrimci partisi" adına layık olabilir mi? Doğaldır ki, olamaz, AEP-MK üyesi Fikret Şehu'ya ve dolayısıyla AEP'e göre, ÇKP hayahnın hiçbir döneminde, gerçek anlamda bir Komünist Partisi olmayı "asla" başaramamıştır.

Bu değerlendirmeye göre, ÇKP yöneticilerinin de bütün parti tarihi boyunca "revizyonizmin ve oportünizmin" temsilcileri olarak ele alınması gerekir.

ÇKP'yi Mao Zedung'dan ayrı ve bağımsız ele alabilir miyiz?

Hayır...

Bu değerlendirme, kaçınılmaz olarak bizi Mao Zedung'un da "oportünist ve revizyonist" olduğu değerlendirmesine kadar götürecektir.

ÇKP önderliğinin zaman zaman sağ ya da "sol" oportünistlerin eline geçtiği doğrudur. Ama bu, ÇKP'nin bütün hayatı boyunca revizyonist ve oportünist olduğu anlamına gelmez. Marksistler, şu ya da bu konuda değerlendirme yaparlarken gersek olgulardan hareket ederler; tarihi koşulları gözönünde bulundururlar.

 Örneğin ÇKP tarihi incelenirken, iki çizgi arasında­ ki mücadele ve bu mücadelenin siyasi sonuçları doğru değerlendirilmelidir. Bir zamanlar "Çin Komünist Partisinin Genel Sekreteri olan Çen Du-Siyu bir burjuva radikal demokratdı. Marksizm-Leninizm'i hiç kavramamıştı. (...) Çen Du-Siyu o günkü aşamasında burjuva demokratik nitelikte olan Çin devriminin kaçınılmaz bir şekilde burjuva cumhuriyetle sonuçlanacağını ve bu yüzden de burjuvazinin önderlik edeceğini söylüyordu." (41)

Buna karşılık Mao Zedung, ÇKP içinde ML'i temsil etmiştir. Zaman zaman parti önderliğini ele geçiren, ya da yönetimde etkin duruma gelen burjuva radikallere, sağ ve "sol" oportünistlere karşı, Mao Zedung ML' i savunmuştur. Mao Zedung'un da çeşitli dönemlerd,e hatala olabilir.

Hataları tarihi zorluklar ve koşullar içinde ele almak gerekir. Özellikle, ölümünden sonra Mao Zedung'a yeni Çin yönetimi tarafından yöneltilen "eleştiriler ’in içeriğini ve amacını iyi kavramak ve bu konuda çok dikkatli olmak gerekir ..

Yazımız ÇKP'nin ve Mao Zedung'un değerlendirmesini hedef almamaktadır. Bu konulara ileride değineceğiz.

Biz, bu yazımızda başka bir noktaya,

AEP'nin ÇKP'yi değerlendirme öz ve biçimine değinmek istiyoruz.

Bugün, uluslararası alanda, komünist hareketin genel çizgisini kaba hatlarıyla da olsa savunan gruplar ve yeni tipte ML partilerin gözleri ve kulakları Tiran'a çevrilmiştir. Tiran'dan çıkan her ses, dikkatle izlenmekte ve dünya gelişmesinin sorunları üzerine geliştirdikleri yeni tezler, yeni ve can alıcı tartışmalara yol açmaktadır. Bazı gruplar ve kendi kendilerini "parti" ilan eden bazı siyasetler, eski alışkanlıklarını, siyasi alanlarda yön değiştirdikleri halde hala bağnazca sürdürmektedirler.

Daha düne kadar kulaklarını Pekin'den ayırmayanlar,bu kez de, aynı küçük burjuva anlayıştan kay­ naklanan yaranma, göze girme çabası, onaylanma ve kölece bir ruh haliyle ezberciliklerini sürdürmektedirler ve çeşitli tutum ve davranışlarıyla kendi içeriklerini sergilemektedirler.

Başta HK-DHY ve HB olmak üzere,

bu konuda birbirleriyle amansızca yarışıyorlar. Onlar, asıl tayin edici şeyin ülkemiz devrimci hareketinin niteliği olduğunu unutuyorlar. Onlar, temel olarak  kendi  gücümüze  güven  ilkesini  hayata  geçirmemiz  gerektiğini------------partizan_20

unutuyorlar. Onlar, yalnız başına Tiran'ın onayının devrimci mücadelemiz için tayin edici olacağını sanıyorlar; yanılıyorlar. Kitlelere gitmeden,kitlelerce kabul edilmeden, kitlelerin önderi olmadan Tiran'ın onayını bekliyorlar. Bu nedenle, "AEP'nin gözle görülür yanlış değerlendirmeleri karşısında "AEP eleştirilemez" mantığı ile susuyorlar ve eleştiri yönelten siyasetlere karşı da bağnazca saldırıyorlar.

Bize göre, eleştirilemeyecek hiçbir parti, önder, hareket olamaz. Biz eleştiri özeleştiri mekanizmasını ML'lerin vazgeçilmez bir silahı olarak görüyoruz ve bu silahı işletmeye kararlıyız.

AEP'nin son zamanlarda yayınlanan bazı görüşleri, devrimci saflarda kafa bulanıklığına neden olacak yanlar içermektedir. Parti içinde sınıf mücadelesinin ifadesi olap iki çizgi arasındaki mücadelenin reddi, aslında diyalektiğin reddidir.

İmtiyazlar ve krediler konusu, sömürge ve yarı-sömürge, yarı-feodal ülkelerde, kırların ve köylülüğün devrimdeki rolü vb. konularda ML ile çelişen görüşler görmekteyiz. Bize bulanık ve anlaşılmaz gelen her konuyu, bundan böyle, olanaklarımız nispetinde açıklamaya çalışacağız.

Görüşlerimizi ve eleştirilerimizi sunarken, Enver Hoca'nın şu sözlerini anmadan geçemeyeceğiz:

"Eleştirilerimizi Sovyet yoldaşların ve diğerlerinin doğru bir biçimde onaylayacakları konusunda iyimseriz; buna inancımız tamdır. Eleştirimiz sert, fakat açık ve samimidir ve ilişkilerimizi sağlamlaştırmaya yöneliktir.'' (42)

Biz de, eleştirilerimizin Arnavut yoldaşlar tarafından böyle karşılanacağına inanıyoruz.

Şimdi konumuza geleli.

AEP, 81 Komünist ve işçi Partisi'nin Moskova' da 16 Kasım 1960'da yaptığı toplantıda, Sovyetler Birliği önderliğinin "...gerçeğe dayanmayan ve hiçbir temeli olmayan hatalardan dolayı Çin Komünist Partisi'nin uluslararası Komünist Hareket tarafından mahkum edilmesini" (43) sağlama girişimlerinin karşısına dikildi.

Çünkü "AEP'nin bütün üyelerinin ortak görüşü ÇKP'yi ML'den sapmakla, 1957 Moskova Bildirisi'ni çiğnemek ve ondan ayrılmakla haksız yere suçlayan sovyet yoldaşların ağır bir hata işledikleri" (44) yolundaydı.

Sovyet yöneticileri, ÇKP'yi "dogmatik", "sekter", "savaştan yana", "barış içinde, bir arada yaşama ilkesine karşı", "sosyalist kamp içinde ayrıcalıklı bir yere sahip olmayı istemek", "hizipçi ve Troçkist" "Komünist hareket için büyük bir tehlike" vb. suçlamalarıyla mahkum etmeye çalışıyorlardı.

Bir zamanlar modern revizyonizmin saldırılarına karşı ÇKP'yi savunan AEP, bugün Fikret Şehu'nun konuşmasıyla ÇKP'yi hiçbir zaman ve "asla" ML olmayı başaramamış bir parti olarak değerlendirmektedir.

Oysa AEP tarihi bize ÇKP için çok farklı şeyler öğretmiştir.

AEP tarihi derki:

"Devrimci saflarda yer alan sosyalist ülkeler ve hürriyet, bağımsızlık ve sosyalizm uğruna mücadele eden bütün güçler, ABD emperyalizminin ve Sovyet revizyonist emperyalizminin esas ve ortak düşmanlarıydı. Onların en büyük düşmanı, ABD kapitalistlerinin ve modern revizyonistlerinin hegamonyacı emellerinin karşısına dikilen aşılmaz engel, Çin Halk Cumhuriyetiydi.

sf.13_Partizan_20-yıl-1994

Esas darbelerini Çin Halk Cumhuriyetine yöneltmeleri işte bu yüzdendir. " (45)

"Çin Halk Cumhuriyeti'nin ve başta büyük Marksist-Leninist Mao Zed ung'un bulunduğu Çin Komünist Partisi' nin dünya devrimci komünist ve kurtuluş hareketinde oynadığı muazzam rolü göz önünde bulunduran AEP şunu ortaya koydu:

"Bütün Marksist-Leninist partiler ve güçler, eşit ve bağımsız bir şekilde Çin Komünist Partisi ve Çin Halk Cumhuriyetleriyle sıkıca birleşmeli ve düşmanlanmızın çarpıp parçalanacakları çelikten bir blok meydana getirmelidirler." (46)

AEP tarihi 1971'de yayınlanmıştır. Enver Hoca 1960'da:

"Marksizm-Leninizm'in ilkelerini ve Moskova Bildirisini (1957) tahrif eden akıma karşı Marksist ilkeleri açıkça savunan partiler, Bükreş'te sadece Çin Komünist Partisi ile Emek Partimiz ..." (47)

Yine diyordu ki:

"Biz Bükreş'te Marksizm-Leninizm'i savunduk, Partinin çizgisini savunduk. Biz bu ilkeli ve yürekli mücadeleyi verirken, bir yandan kendimizi Çin'li yoldaşlarla aynı safta bulduk, çünkü onlar da tıpkı bizim partimiz gibi Marksizm-Leninizmin safllığını korumak için mücadele eden şanlı partilerini savunuyorlardı. " (48)

"Partimiz, Çin'li yoldaşlarla ve aynı şekilde doğru tavır alan başka partilerden yoldaşlarla birlikte Marksizm-Leninizmin öğretilerine sağlam kanıtlar getirerek savundu." (49)

Fikret Şehu ile Enver Hoca'nın birbiriyle taban tabana zıt bu iki değerlendirmesi bizleri düşündürmektedir. Çünkü biz biliyoruz ki bu görüşler sadece Fikret Şehu'nun görüşleri değildir.

1970'de, Lenin'in doğumunun 100. yıldönümünde, AEP-MK üyesi Ramiz Alla şöyle diyordu:

"Leninizmin gerçek mirasçıları ve savunucuları, onu uygulayanlar ve geliştirenler, Lenin'in öğretilerinin devrimci özüne ve ruhuna sadakatla bağlı kalan, hareketlerinin her adımında Lenin' in ölümsüz fikirlerini rehber alan Çin Komünist Partisi, Marksist-Leninist partiler ve sağlıklı güçlerdir; dünya komünizm davasını ilerletenler, zaferle dolu Marksizm-Leninizmin öğretilerinin saflığını tutarlı bir şekilde ve yılmadan savunanlar, burjuvaziye, emperyalizme ve oportünizme karşı kararlılıkla mücadele edenlerdir.

Lenin'in doğumunun yüzüncü yıldönümünde sosyalizmin bayrağı yüce Çin halkı üzerinde gururla dalgalanmaktadır. Başında büyük Marksist-Lenirıist Mao Zedung yoldaş bulunan Çin Komünist Partisi, Çin Halkına Lenin'in yolunda rehberlik etmektedir. Rusya'daki Ekim Devrimi'nden sonra en önemli dünya olayı Çin Devrimi, sosyalizme ve komünizme doğru zaferle ilerlemektedir.

Çinli komünistler, proletaryanın devrimci teorisine sadakatın ve düşmanlarına karşı amansızca mücadelenin parlak bir örneğini vermişlerdir. Mao Zedung'un yaratıcı düşüncesi, Marksizm-Leninizm hazinesine eleştirici ve devrimci ruhunun korunması ve yeniden geliştirilmesine muazzam katkılarda bulunmuştur." (50)

1971'de, AEP'nın 6. Kongre Raporları'nda Enver Hoca Çin için söyle diyordu:

"Halk Çin'i ve Arnavutluk, Marksist-Leninist çizgiyi tutarlı bir şekilde izleyen ve sosyalizmi inşa eden bu iki ülke, devrimci hareketi önemli ölçüde etkilemekte, genişlemesi yönünde devrimci harekete coşkunluk veren, teşvik edici bir………….sf_14

örnek olmakta ve halkların devrim ve kurtuluş mücadelelerini destekleyen sağlam bir dayanak teşkil etmektedir." (51)

"Devrimci hareketin bütün dünya güç kazanmasında ve büyümesinde devrimin ve sosyalizmin kudretli kalesi Çin Halk Cumhuriyeti özellikle önemli bir rol oynamıştır."(52)

Yine Enver Hoca şöyle der:

"Arnavutluk Komünistleri ve Arnavutluk halkı, kardeş Çin halkının Çin Komünist Partisi'nin önderliği altında, Çin'deki sosyalist devrim ve sosyalist kurtuluşta proletarya diktatörlüğünün sağlamlaştırılması, ana­ vatanın güçlendirilmesi ve ilerletilmesi için yürütülen sınıf mücadelesinde kazandığı başarıları sonsuz bir sevinçle karşılamaktadır.

"Çin halkının şanlı devriminde ve sosyalizmin inşaasında kazandığı tarihi zaferler, yeni halk Çin'inin yaratılması ve onun bugün dünyada sahip olduğu büyük itibar, büyük devrimci Mao Zedung yoldaşın adına, öğretilerine doğrudan bağlıdır. Bu ünlü Marksist-Leninist'in eseri, proletaryanın devrimci teorisinin ve pratiğinin zenginştirilmesine yapılmış  bir katkıdır."(53)

Övücü bu sözlerden sonra Fikret Şehu'nun değerlendirmesi üzerine ciddiyetle eğilmek ve düşünmek gerekiyor. Mao Zedung'un ölümünden sonra Çin'de meydana gelen değişimlerin kökleri Çin tarihinin derinliklerinde aranmalıdır. Yeni oportünizme karşı mücadele ederken "sol" hatalara düşmekten kaçınılmalıdır. Çin'in geçmişi değerlendirilirken, özellikle modem revizyonistlere fırsat verilmemeli ve modern revizyonizme teslimiyetçilik izlenimi uyandıracak tutumlardan uzak durulmalıdır.

Ve en önemlisi, salt kendi görüşlep içinde tutarlı olabilmesi için bile geçmişin değerlendirilmesi sağlıklı bir özeleştiri biçiminde ele alınmalı, eleştiri maddi dayanaklar üzerine oturtulmalıdır.

Şunu belirtelim ki, bu sorunlar üzerinde ML olmanın gerektirdiği sorumlulukla durulmazsa, bu tutum yeni olumsuzluklan da peşi sıra getirecektir.

Evet düşünmemiz gerekiyor.

 Sözgelimi bugün AEP, "halk savaşı" anlayışı üstüne ne düşünmektedir?

 Eğer o "halk savaşı" anlayışını "anti-marksist'' buluyorsa  ve onun bu yorumlayışı halk savaşı kuramcısı ve önderliğinin (örneğin Mao'nun) utangaç bir biçimde "anti-Marksist" ilan edilişiyse, AEP'i "ML'nin uluslararası merkezi" sayan ve de "devrim platformları esas olarak halk savaşı anlayışı üstüne kurulu" olan siyasetlerin (diyelim ki HK'nın) tutumları nasıl açıklanabilir?

Hem "Halk Savaşı" demek, hemde "ML'in uluslararası merkezi" sunuşuyla AEP'nin "Halk Savaşı"na ilişkin görüşlerini yayınlarında (üstelik yorumsuz olarak) yayınlamak nasıl açıklanabilir?

(bkz. HK- s. 134)

Ve yine ÇKP'ye ''hiçbir zaman komünist olmadı" diyen ve bu sözle kendi geçmişine, hem Stalin'e, hem birçok örgüte ve komünist öndere "tekzip" çıkaran AEP'in, bu tutumuna ilişkin olarak, şimdi onu "uluslararası ML merkezi" sayan gruplar ya da partilerin açık değerlendirmeleri nedir?

AEP'in, yeni Çin revizyonist yönetiminin "Mao'yu eleştiri" kampanyaları için açık tutumu nedir?

AEP'e sadakatle bağılılığı bilinen kimi örgütlerin (diyelim ki KPD-ML'nin) Mao'ya yönelttiği "nitelemeler''e karşı AEP'in tutumu nedir?

Ve aynca bu örgütlerin özellikle bu konudaki tutumları AEP'ten bağımsız olabilir mi?

 Bugün siyasi akımlar,---------------------

Sf_15

taraftarlarına ML'yi öğretmede eğitim kitapları olarak hem "ÇKP dünya komünizminin önderi", hem "ÇKP hiç bir zaman komünist olmadı" diyen AEP'in görüşlerini önerirken (sözgelimi PB sayı 9) kendine neyi kıstas almakta, taraf tarlarına bu uyumsuzluğu nasıl açıklamaktadır?

AEP'e çelişkileri, olumsuzlukları, uyumsuzlukları da dahil, herşeyiyle teslim, herşeyini kopya siyasetini mi? Bu ve benzeri sorular uzatılabilir. Bizim üzerinde durup hatırlatmamız gereken şey bu sorunun demagoji konusu edilmemesidir.

Yapılması gereken devrimci eleştiri-özeleştirinin bu soruna ilişkin özünü ve biçimini tespittir. Yoksa tek tek ülkelerde, devrimin kendi özgülünü bulma çabası yeni engellerle karşılaşacaktır.

Bizim özel noktaları önümüzdeki sayılarda açacağımız AEP eleştirisi, genel hatlarıyla bu merkezdedir.

 

Not: Yılmaz Güney'in yazılarında koyduğu dipnotlar, yazının orijinalinden ayrı olduğu için; elimizde mevcut değildir. Bu nedenle okuduğunuz bu yazının önemli bir parçası olan dipnotları yayınlayamadık. Partizan olarak; okurlarımızdan özür diliyoruz.

1-"Mao Zedung adı "Enginleri Fethetme Ruhu'nun sembolüdür"Yılmaz GÜNEY

https://www.yüzçiçekaçsın.de/2024/09/mao-zedung-ad-enginleri-fethetme.html

 

1-"Mao Zedung adı "Enginleri Fethetme Ruhu'nun sembolüdür"Yılmaz GÜNEY

 

ÖN AÇ IK LAM A:---------------Partizan_sayı_20_Ağustos_Eylül_1994

Dünya proletaryasının ve ezilen halkların büyük önderi Mao'yu ölümünün 18. yılında; ülkemizde bir zamanlar "Çağımızın en büyük ustası Mao'd ur" , "Yaşa­sın M L-M ao Zedung Düşüncesi ", "Biz Mao Zedung' u reddedersek lanet olsun bize" diyen HK vb. akımların Mao'nun ölümünden sonra nasıl yan çizdiklerini ve Enver Hoca'nın kuyruğuna takıldıklarını eleştiren TKP(M L)'nin yanısıra, Hocacılara karşı Mao'yu gayet net bir şekilde savunan Yılmaz Güney olmuştur. 

Ölümünün 10. yılında Yılmaz Güney  anısına 1978 yılında kaleme aldığı iki ay­rı   yazısını oluğu gibi okuyucuya sunuyoruz.

 

"Mao Zedung  adı "Enginleri Fethetme  Ruhu'nun sembolüdür"__Yılmaz GÜNEY

 
Üretim  araçlarının sosyalist dönüşümünün esas olarak ayrıntılı biçimde açığa çıkartan Mao devrimin proletarya  diktatörlüğü altında k ararlılıkla sürdürülmesi gerektiğini belirtti ve dünya komünist hareketini bölen, Marksizm-Leninizm 'e açıkça karşı çıkan Kruşçev modern revizyonizmine karşı mücadele bayrağını açtı.

 Büyük öğretmen Mao Zedung'u iki yıl önce kaybettik. Dünya proletaryası ve halkları Mao Zedung'u derin ve yürekten bir saygı ile anıyor.

Marksizm-Leninizm'in evrensel gerçeğini Çin'in somut pratiğiyle kaynaştıran Mao Zedung, Çin halkının saygıdeğer ve yüce önderiydi. O yalnız Çin halkının değil aynı zamanda Marksizm-Leninizm'e yaptığı büyük katkılardan dolayı, bütün dünya proleteryası ve ezilen halkların da önderiydi.

Mao Zedung Çin'de sınıfların ve ekonomik yapının doğru bir tahlilini yaptı. Devrimin özünün toprak devrimi olduğunu açıkladı. Ancak proletaryanın önderliğinde gerçekleşebilecek devrimin, temel gücünün köylülük olduğunu, emperyalizme ve feodalizme karşı mücadele sonucu devrimin başarılabileceğini ortaya koydu. Bu düşünce aynı zamanda bütün sömürge ve yarı-sömürge ülkelerdeki devrim mücadelesinin yolunun çizilmesiydi.

Mao Zedung proletarya diktatörlüğü döneminde üretim araçlarının ve üretim ilişkilerinin durumunu derinlemesine tahlil etti. Bu dönemde burjuvazi ile proletarya arasındaki mücadelenin sürdüğünü, ancak bunu değişik biçimlere bürün­ düğünü söyledi. Burjuvazinin mücadelesini esas olarak parti içinde sürdür­ düğünü açıklayan Mao, bunun kapitalist yol ile sosyalist yol arasındaki mücadele olduğunu belirtti. İflah olmaz karşı devrimci revizyonistler karşı 'Büyük Proleter Kültür Devrimi’ni başlatıp, bizzat önderlik etti. Üretim araçlarının sosyalist dönüşümünün esas olarak tamamlanmasından sonraki çelişkileri ayrıntılı biçimde açığa çıkartan Mao devrimin proletarya diktatörlüğü altında kararlılıkla sürdürülmesi gerektiğini belirtti ve dünya komünist hareketini bölen, Marksizm-Leninizm'e açıkça karşı çıkan Kruşçev modern revizyonizmine karşı mücadele bayrağını açtı.

Mao Zedung Marksizm'in en büyük ustalarındandır. Mao Zedung'un düşünceleri uluslararası proletaryaya, bütün ezilen ulus ve halklara; emperyalizme, sosyal emperyalizme ve her türlü gericiliğe karşı ışık tutuyor, yol gösteriyor.--------

Mao Zedung 1893'de doğdu. Babası orta halli bir köylüydü. Öğretmen okulundan 1918'de mezun oldu. O sıralarda liberal düşüncelere sahip olan Mao, küçük bir arkadaş grubuyla düşüncelerini ve fiziğini geliştirmek için çalışmalar yaptı. Marksist düşüncelerle ilk defa Pekin'de bir kitaplıkta çalı­ şırken karşılaştı, çok etkilendi. Çin'de milli hareketin başlangıcı sayılan 4 Mayıs Hareketi'nden sonra, öğrenci hareketlerine katıldı.

1921 Mayıs'ında Şanghay'da Çin Komünist Partisi'nin kuruluş toplantısına katıldı. 12 kurucu üyeden birisi oldu. ÇKP'nin 1923'deki 3. Kongresi'nde Merkez Komitesi üyeliğine seçilen Mao, bir sene ÇKP-Guomindang Birleşik Cephesi'nin Merkez Komitesi üyeliğine seçildi.

Mao, daha sonra, uzun süre köylülük içinde çalıştı. Köylülüğün gücünü kavradı. Bu sırada, daha sonra "Yeni Demokrasi" adlı eserinde sistemleştireceği düşüncelerinin temeli oluştu. Ancak partinin 5. kongresinde bu düşünceler reddedildi.

Böylece Mao'nun Çin'de devrimin burjuvazinin önderliğinde gerçekleşeceğini savunan ve Guomindang'a karşı teslimiyetçi bir tavır içinde  bulunan, sağ oportünistlere karşı amansız mücadelesi başladı.

1927 baharında, Guomindang'ın önderi Sun Yat-Sen'in ölümü üzerine başa geçen Çan Kay-Şek Guomindang ile ÇKP arasındaki anlaşmayı bozdu ve ÇKP'ye karşı yoğun saldırıya geçti.

 Bunun sonucunda parti içindeki sağ oportünistlerde yıkıldı. Sonbaharda ilk Sovyet kuruldu, Mao Zedung Kızıl Ordu komutanı oldu. Mao, Kızılordunun hareketli savaş ve gerilla taktiklerini benimsemesi gerektiğini savundu. Dört imha seferini kesin zaferle savuşturan kızılordu, Guomindang' ın bir milyon askerlik beşinci imha seferi karşısında, parti içindeki yanlış düşüncelerin de sonucu, Kızılordu 1934 Ekim'inde "Uzun Yürüyüş"e başladı. Kızılordu, Mao'nun önderliğinde olağanüstü bir mücadeleyle iki sene savaşarak yürüdü ve kuzeydeki kuvvetlerle birleşti.

Bu arada Mao 1935'de ÇKP Merkez Komitesi başkanlığına seçildi.

Bu zamana kadar Mao'nun yaptığı tespitler sürekli doğru çıkmış uygulandığında başarılı olmuş, Mao'nun pratik önderliğiyle de birleşinci kesin zafere ulaşmıştı. Merkez Komitesi başkanlığına getirilmesi de Mao'nun ideolojik ve siyasi zaferidir, Çin halkının zaferidir.

Bu zaferin temeli Mao'nun---------"Dostlarımız .Kimlerdir? -------Düşmanlarımız Kimlerdir?"

sorusunu doğru çözmesinden gelir. Mao'nun "çelişkilerden yararlanmak çoğunluğu kazanmak, çok az kişiye karşı çıkmak ve düşmanlarımızı birer birer ezmek" diye özetlediği bu siyaset yalnız o döneme kadar yapılanlara ışık tutmakla kalmamış, Çin halkının önündeki yeni mücadelelerde yol göstermiş, başarıya ulaşmalarını sağlamıştır.

1931'de Japonya'nın Çin'i işgal etmeye başlamasından sonra ÇKP silahlı mücadele içinde bulunduğu Guomindang' a ittifak teklif etti. Guomindang kulak asmadı. Kızılordunun sürekli zafer kazanmasından ve Guomindang'ın içindeki bazı subayların da baskısıyla 1937'de bu ittifak gerçekleşti. Böylece Çin devrim tarihinde Japon emperyalizmine karşı direnme savaşı denilen yeni bir dönem başlamış oldu.

Mao Zedung 1939'da Yeni Demokrasi adlı eserini yazdı. Sömürge ve Yarı-Sömürge ülkelerin devriminin yolunu aydınlatan bu eser, Lenin ve Stalin'de de var olan düşüncelerin geliştirilip sistemleştirilmesiyle oluşturulmuştur ve Mao'nun Marksizm-Leninizm'e önemli bir katkısıdır.

"Bu çağda bir sömürge ya da yarı-sömürgede emperyalizme, yani uluslararası burjuvaziye ya da uluslararası kapitalizme yönelmiş her devrim, artık burjuva demokratik dünya devriminin  eski sınıflamasına  değil, yeni sınıflamasına girer. Böyle bir devrim eski burjuva ya da kapitalist dünya devrimin bir parçası değil, yeni dünya devriminin, proleter-sosyalist dünya devriminin bir parçasıdır."

"Yeni demokratik devrim dünya proleter-sosyalist devriminin bir parçasıdır, çünkü emperyalizme, yeni uluslararası kapitalizme kararlılıkla karşı çıkmaktadır...

Yeni Demokratik Devrim proletarya önderliğinde geniş halk yığınlarının anti-empeiyalist, anti-feodal devrimidir."

"Bu devrim, birinci aşamada Yeni Demokratik bir toplum ve bütün devrimci sınıfların ortak diktatörlüğü altında bir devlet kurmak amacıyla proletaryanın önderlik ettiği yeni tipte bir devrimdir."

Mao Zedung sınıfların durumunun, devrimin güçlerinin, vurulacak hedeflerin derinlemesine tahlilini yapmıştır. Yüzmilyonlarca Çin halkının, devrim sürecinde Çan Kay-Şek'in ABD emperyalizmi tarafından donatılmış 8 milyonluk düşman ordularını yenmelerini sağlayan üç temel silahın parti, ordu ve birleşik cephenin önderliğini yaparak 1949'da zaferle çıkmasına, Çin Halk Cumhuriyeti'nin kurulmasına önderlik etmiştir.

Artık sosyalist devrim yolunda yürüyen bir Çin vardı. Çin halkının önünde yeni çelişkiler, değişik mücadeleler, güçlü engeller duruyordu. Mao bu dönemde de sınıfların, sınıf mücadelesinin hala var olduğunu, toplumun gelişmesindeki belirleyici unsurun gene sınıf mücadelesi olduğunu belirtir. Gerçek ve zor meselenin parti içine sızmış olan burjuvazinin altedilmesi olduğunu saptayan Mao, parti içindeki kapitalist yol ile sosyalist yol arasındaki mücadelenin proletarya ile burjuvazi arasındaki çelişmenin ta kendisi olduğunu açıkça ortaya koyar.

Mao Zedung'un önderlik ettiği, siyasi iktidarı gaspetmiş bir avuç kapitalist yolcunun devrilmesini, siyasi ve kültürel üst yapının tüm olarak alaşağı edilmesini temel alan kültür devrimi, Liu Şao-Çi ve Deng Siao-Ping'in karşı--------PARTİZAN 20-sf.7---

devrimci yüzlerini açığa çıkarmış, siyasi iktidarı yeniden halkın eline geçire­rek ülkeyi kapitalizme geri dönmekten kurtarmıştır.

Mao'nun öğretileri, kültür, sanat, edebiyatın gerek devrimci mücadele sürecinde, gerekse devrimden sonra büyük önem taşıdığını,, bunun çok önemli bir silah olduğunu bize öğretmektedir...

 

"Devrimci kültür, geniş halk kitleleri için güçlü bir devrimci silahtır. Hem devrimden önceki ideolojik silahı hazırlar, hem de devrim sırasında genel devrimci cephe içinde önemli ve gerçekten gerekli bir mücadele cephesi oluşturur."

 

Mao öz ve biçim konusunda tutarsız düşüncelere sahip kimseleri de kı­yasıya eleştirmişti.

 

"Sanat değeri taşımayan eserler, siyasi bakımdan ne kadar ilerici olur­larsa olsunlar, tamamen güçsüzdürler. Bu yüzden hem yanlış siyasi gö­rüşler taşıyan sanat eserleri yaratma eğilimine, hem de görüşlere sahip ol­ duğu halde sanat gücü olmayan "afiş ve slogan tarzında" eserler yaratma eğilimine karşı çıkıyoruz."

 

Mao Zedung sanatçı kesiminin sınıfsal kökenini de tahlil ederek onların kendilerini eğitmeleri, halka yaklaşmaları gerektiğini vurgulamıştır.

 

"Küçük burjuvaziden geldikleri ve kendileri de birer aydın oldukları için, birçok yoldaş sadece aydınlar arasında arkadaş seçiyor ve çalışmala­rını onları inceleme ve tasvir etme üzerinde yoğunlaştırıyor."

 

"Halka yakın olmayan bir devrimci kültür işçisi, barutu düşmanı altet­meye yetmeyen ordusuz bir komutana benzer. Bunun için yazı dili gerek­li  şartlar içinde düzeltilmeli ve halkın konuşma diline yakınlaştırılmalı­dır.

 

Çünkü önemle belirtmek gerekir ki, devrimci kültürümüzün bitmez tükenmez kaynağı halktır."

 

Mao Zedung  adı yüksek irade gücünün, olağanüstü mücadele azmi­nin,bitmek tükenmek bilmeyen enerjinin, çalışkanlığın, cesaretin, dürüstlü­ğün, devrime bağlılığın sembolüdür.

 Mao Zedung adı enginleri fethetme ruhunun sembolüdür.

 Mao Zedung 9 Eylül 1976'da öldü.

 Ancak dünya devrimine yaptığı kat­kılar onu ölümsüzleştirmiştir.

 Mao Zedung ölmedi. (Güney dergisi, Eylül 1978. s.9)

Marksizm-Leninizm'i, halkımız ve kendi gücüne güven ilkesini, en temel sorumluluk ölçülerimiz sayıyor ve AEP'i eleştiriyoruz---Yılmaz GÜNEY

AEP-MK ÜYESİ FİKRET ŞEHU'NUN ÇKP DEGERLENDİRMESİ ÜZERİNE

--------------------Devamı var

https://www.yüzçiçekaçsın.de/2024/09/2-mao-zedung-ad-enginleri-fethetme.html